ΔΙΑΤΡΟΦΗ και ΣΤΟΜΑΤΙΚΉ ΥΓΕΙΑ: Φυσικές γλυκαντικές ουσίες αντί της Ζάχαρης

ΦΥΣΙΚΕΣ ΓΛΥΚΑΝΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΑΝΤΙ  ΖΑΧΑΡΗΣ

Πρόλογος

  Εάν κάνετε δίαιτα και δεν μπορείτε να στερηθείτε το γλυκό…

Αν έχετε σάκχαρο και πρέπει  να μετράτε συνεχώς την γλυκόζη στο αίμα σας …

Αν φοβάστε μήπως χαλάσουν τα δόντια σας…

 Τότε έχετε εναλλακτικές λύσεις.

 Αυτές είναι τα φυσικά γλυκαντικά. Στο κάτω κάτω αν σας αρέσουν τα γλυκά, είναι εξαιρετικά δύσκολο να τα αφαιρέσετε από τη διατροφή σας.

Υπάρχουν φυσικές και πιο υγιεινές εναλλακτικές γλυκαντικές ουσίες , πέραν της ζάχαρης, που δεν ενέχουν κανέναν από τους κινδύνους της επεξεργασμένης ζάχαρης, ενώ παρέχουν και πολλά οφέλη στην υγεία.

Σαν υποκατάστατα της ζάχαρης  υπάρχουν επίσης διάφορες τεχνητές – χημικές ουσίες που προέρχονται από φυσικές ή τεχνητές πηγές .

Oι τεχνητές γλυκαντικές ουσίες είναι χημικές ουσίες που αναπτύχθηκαν σαν υποκατάστατο της ζάχαρης και παρότι έχουν γλυκιά γεύση, συχνά ακόμη και πιο γλυκιά από τη ζάχαρη, δεν προσδίδουν τον ίδιο αριθμό θερμίδων.

Τέσσερις είναι οι τεχνητές γλυκαντικές ουσίες οι εγκεκριμένες για χρήση: η ζαχαρίνη, η ασπαρτάμη, η σουκραλόζη και η acesulfame-K.

Έχουν γράφει πάρα πολλά για τις χημικές γλυκαντικές ουσίες , λόγω των πολλών προβλημάτων που δημιουργούν στην υγεία των ανθρώπων . Προβλήματα που φτάνουν έως το σημείο να μπορούσαμε να πούμε ότι αυτές οι χημικές γλυκαντικές ουσίες είναι επικίνδυνές  και θα έπρεπε να απαγορευτούν. Γι’ αυτό τον λόγο  θα κάνουμε μια  άλλη αναλυτική αναφορά σε αυτές τις ουσίες.

Στέβια

Η Στέβια (βοτανικό όνομα Stevia rebaudiana) είναι είδος φυτού με προέλευση  τη Βραζιλία και την Παραγουάη. Περιέχει μια ουσία η οποία ονομάζεται στεβιόζη ή στεβιόλη η οποία έχει μεγαλύτερη γλυκαντική δύναμη από την ζάχαρη. Χρησιμοποιείται σε αρκετές χώρες ως εναλλακτική γλυκαντική ουσία από την ζάχαρη.

Η γλυκιά γεύση των φύλλων της είναι γνωστή εδώ και αιώνες στους αυτόχθονες της Ν. Αμερικής που τη χρησιμοποιούν ως φυσικό γλυκαντικό. Τα τελευταία χρόνια το φυτό στέβια και τα γλυκαντικά που προέρχονται από τα φύλλα του τράβηξαν την προσοχή εξαιτίας της αυξημένης ζήτησης σε τρόφιμα χαμηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη και θερμίδες.

Η στέβια (stevia rebaudiana) και τα γλυκά συστατικά που προκύπτουν από τα φύλλα της, γνωστά σαν γλυκοζίτες στεβιόλης έχουν γίνει  δημοφιλή σε Ασία και ΗΠΑ

Είναι απόλυτα ασφαλή και έχει εγκριθεί και από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η στέβια άρχισε να χρησιμοποιείται σαν γλυκαντικό στην Ιαπωνία πριν 20 χρόνια. Οι αυστηροί σε θέματα υγείας Ιάπωνες, όπου η χρήση της ασπαρτάμης δεν είναι επιτρεπτή, ανακάλυψαν πρώτοι τον τρόπο να απομονώνουν τα γλυκά συστατικά από το υπόλοιπο μέρος του φύλλου. Έτσι προέκυψαν τα εκχυλίσματα από φύλλα στέβιας που είναι 200-300 φορές πιο γλυκά από την κοινή ζάχαρη. Δεδομένου ότι είναι 300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη, δεν είναι περίεργο που θεωρείται η «βασίλισσα» των φυτικών γλυκαντικών.

Χωρίς θερμίδες και μηδενικό γλυκαιμικό δείκτη (ΓΔ), διεγείρει το πάγκρεας, αντί να το εξαντλεί. Έχει ήπια επίδραση στα επίπεδα του σακχάρου, κάτι που την καθιστά ιδανική για τους διαβητικούς. Επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει επίσης ότι μπορεί να μειώσει την ακμή, να θεραπεύσει πληγές και να καταπραΰνει το στομάχι.

Και τέλος  επειδή  δεν περιέχουν υδατάνθρακες οι οποίοι καταστρέφουν  τα δόντια , η στέβια μπορεί  να χρησιμοποιηθεί άφοβα στα γλυκά ,στα ποτά , στα σιρόπια και τις σοκολάτες .

Υπάρχει σε διάφορες μορφές όπως κρυσταλλική σαν την  ζάχαρη, σκόνη, κύβους ,και υγρή .

Επίσης κυκλοφορεί και σε πρόσμιξη με  διάφορα άλλα φυσικά αντιοξειδωτικά  συστατικά και σε διάφορες αναλογίες ως προς την χρήση της .

Θα την βρείτε στα καταστήματα με βιολογικά προϊόντα και στα super markets και με σήμα το φυλλαράκι της στέβια.

Διάφορα ζαχαροπλαστεία έχουν αρχίσει και φτιάχνουν γλυκά με στέβια αντί ζάχαρης και σοκολάτες για τους εραστές της σοκολάτας .

Κυκλοφορούν επίσης στην αγορά αναψυκτικά, τσάι  και ροφήματα σοκολάτας με στέβια.

Μεγάλη Ελληνική εταιρία τροφίμων έχει κυκλοφορήσει μια σειρά από επιδόρπια,  τα οποία μπορεί κάποιος τα ετοιμάσει  μόνος του στο σπίτι, με γλυκαντική ουσία την στέβια.

Τελευταία κυκλοφόρησε από γνωστή Ελληνική βιομηχανία και χαλβάς με στέβια.

Από τις μέχρι τώρα έρευνες δεν έχουν αναφερθεί προβλήματα ή παρενέργειες από την χρήση της!

Χρησιμοποιήστε την  άφοβα ! Είναι φυσικό προϊόν χωρίς τις καταστροφικές ιδιότητες της ζάχαρης.

Συνταγές για την κατασκευή γλυκών με στέβια θα βρείτε στο διαδίκτυο.

 Π.χ. εδώ:  Συνταγές με στέβια

Ξυλιτόλη

Η ξυλιτόλη (αγγλική ονομασία: xylitol, προέρχεται από το ελληνικό λήμμα “ξύλον”) είναι οργανική ουσία με τύπο (CHOH)3(CH2OH)2, η οποία χρησιμοποιείται ως φυσικό υποκατάστατο της ζάχαρης και ανευρίσκεται σε πολλά φρούτα και λαχανικά, όπως στα βατόμουρα, το φλοιό του καλαμποκιού, τη βρώμη και τα μανιτάρια. . Μπορεί να παραχθεί από βατόμουρα, δαμάσκηνα, καλαμπόκι, σημύδα κ.α.

Πρόκειται για μια λευκή φυσική κρυσταλλική ουσία. Μοιάζει και οπτικά και γευστικά με τη ζάχαρη, αλλά περιέχει 75% λιγότερους υδατάνθρακες, 40% λιγότερες θερμίδες (9,6 ανά κουταλιά του γλυκού) και γλυκαιμικό δείκτη μόνο 7.

Βρίσκεται στα φρούτα και τα λαχανικά και περιέχει μόλις δύο θερμίδες ανά κουταλάκι. Ενώ η ζάχαρη προκαλεί τη δημιουργία οξέων στη στοματική κοιλότητα, η ξυλιτόλη διαθέτει αλκαλοποιητική δράση, αποτρέποντας το σχηματισμό πλάκας και τερηδόνας. Προωθεί επίσης την υγεία των οστών και ενισχύει το ανοσοποιητικό. Ο χαμηλός ΓΔ σημαίνει ότι δεν προκαλεί απότομες αυξομειώσεις του σακχάρου ή ανάπτυξη μυκητιάσεων, όπως η επεξεργασμένη ζάχαρη.

Στην κατηγορία αυτή ανήκουν και οι γλυκαντικές αλκοόλες (Σορβιτόλη, Μανιτόλη, Ισομαλτόλη, Μαλτιτόλη, Λακτιτόλη), οι οποίες έχουν χαρακτηρισθεί ασφαλείς από τον FDA και χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα και πολύ συχνά σε τσίχλες.

Οι γλυκαντικές αλκοόλες όταν υπερκαταναλώνονται μπορεί να προκαλέσουν κοιλιακές διαταραχές.

 Μέλι

Το μέλι ως γνωστόν  είναι ένα αρωματικό, ιξώδες, γλυκό υλικό που προέρχεται από το νέκταρ των φυτών, το οποίο μαζεύουν οι μέλισσες και το μεταβάλλουν για την τροφή τους σε ένα πυκνότερο υγρό και τελικά το αποθηκεύουν στις κηρήθρες τους.

Το μέλι περιέχει κατά 77-78% σάκχαρα (κυρίως φρουκτόζη και γλυκόζη) και λόγω της σχετικά χαμηλής του υγρασίας, δεν ευνοεί την ανάπτυξη μικροοργανισμών.

Η μεγάλη περιεκτικότητα της σε φρουκτόζη η οποία μεταβολίζεται πιο αργά από την ζάχαρη είναι ένα πλεονέκτημα έναντι της ζάχαρης περάν της μεγάλης του θρεπτικής αξίας.

Το μέλι σαν τροφή του ανθρώπου είναι ένα από τα πολυτιμότερα, θρεπτικότερα και υγιεινότερα τρόφιμα.

Δίνει ενέργεια στους μυς, διαύγεια στο μυαλό, απολυμαίνει και ρυθμίζει το πεπτικό σύστημα. Η τακτική χρήση του δίνει σφρίγος στον οργανισμό και συντελεί στην παράταση της ζωής. Ο Ιπποκράτης και όλοι οι γιατροί της αρχαιότητας το συνιστούσαν σαν φάρμακο σε πολλές περιπτώσεις. Και σήμερα αναγνωρίζεται η θεραπευτική του αξία στην καθ' έξιν δυσκοιλιότητα, στις καρδιοπάθειες, αναιμία, αδενοπάθεια και στις περιπτώσεις κατάπτωσης και αδυναμίας του οργανισμού.

Η άποψη αυτή είναι διαδεδομένη σε ολόκληρο τον κόσμο και το σπουδαιότερο είναι τεκμηριωμένη και από επιστήμονες.

Η ημερήσια κατανάλωση μελιού τροφοδοτεί τον οργανισμό με αντιοξειδωτικά, απαραίτητα για την προστασία του από τις ελεύθερες ρίζες

Νέκταρ ή Σιρόπι αγαύης - Δώρο των θεών για τους Αζτέκους 

Αν και η αγαύη είναι ευρέως γνωστή ως το φυτό από το οποίο παρασκευάζεται η τεκίλα, έχει χρησιμοποιηθεί για χιλιάδες χρόνια ως συστατικό σε τρόφιμα. Το νέκταρ που παράγεται από αυτό το φυτό είναι γνωστό στο Μεξικό και ως «νερόμελο». Για την παραγωγή του πιέζουν το χυμό από τον κορμό του φυτού και το θερμαίνουν ήπια. Οι Αζτέκοι τιμούσαν την αγαύη ως δώρο των Θεών και χρησιμοποιούσαν το υγρό από τον πυρήνα του φυτού για να δώσουν γεύση στα φαγητά και τα ποτά τους. Το νέκταρ (ή σιρόπι) της αγαύης παράγεται κυρίως από την Μπλε Αγαύη που ευδοκιμεί στα ηφαιστειακά εδάφη του Νότιου Μεξικού,

Αποτελείται κυρίως από 90% φρουκτόζη και 10% γλυκόζη και είναι 1,4 έως 1,6 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη. Βγαίνει κατευθείαν από τον πυρήνα του κακτοειδούς φυτού αγαύη, το οποίο ζει και ευδοκιμεί στο Μεξικό. Είναι φυσικό γλυκαντικό το οποίο διαθέτει πολύ χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη (11 – 19), δεν αυξάνει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και δεν επιβαρύνει το πάγκρεας.

Το νέκταρ αγαύης περιέχει 20 θερμίδες ανά κουταλάκι και είναι πολύ πιο γλυκό από την επεξεργασμένη ζάχαρη, οπότε χρησιμοποιείτε λιγότερο. Μπορεί να αντικαταστήσει τη ζάχαρη σε οποιαδήποτε συνταγή.

Το σιρόπι μελάσας

Η μελάσα είναι ένας παχύς χυμός, σαν σιρόπι, που παρασκευάζεται από την επεξεργασία ζαχαροκάλαμου ή του  ζαχαρότευτλου, αποτελεί το τελικό προϊόν από τη διαδικασία καθαρισμού της ζάχαρης.

Η μελάσα ζαχαροκάλαμου έχει ευχάριστη γλυκόπικρη γεύση και άρωμα και χρησιμοποιείται σε σάλτσες, σε γλυκίσματα και σε πλούσια κέικ φρούτων. Η μελάσα περιέχει περισσότερο σίδηρο σε σχέση με το μέλι, αλλά υπολείπεται σε βιταμίνη C. Η μαύρη ζάχαρη συγκεντρώνει περισσότερη μελάσα (η μελάσα της δίνει σκούρο χρώμα και γλυκόπικρη γεύση). Το θετικό είναι πως η μελάσα μεταβολίζεται πιο αργά απ’ ό,τι η κοινή ζάχαρη αλλά σε επίπεδο θερμίδων, δεν γλιτώνετε κάτι.

Η Μελάσα συγκαταλέγεται μέσα στις 9 θρεπτικότερες τροφές του πλανήτη.

Φρουκτόζη

Στις φυσικές γλυκαντικές ουσίες ανήκει και  η φρουκτόζη, η οποία είναι 3 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη. Μεγάλες  συγκεντρώσεις φρουκτόζης βρίσκονται  στα φρούτα, αλλά και το μέλι, καθώς και άλλες τροφές, όπως τα λαχανικά.  Ανήκει στους μονοσακχαρίτες, δηλαδή στην απλούστερη μορφή υδατανθράκων και χρησιμοποιείται από ιστούς σαν πηγή ενέργειας.

Ο μεταβολισμός της φρουκτόζης δεν εξαρτάται από την ινσουλίνη και έτσι μπορεί να χρησιμοποιηθεί από άτομα που είναι ευαίσθητα στη γλυκόζη. Επειδή όμως απορροφάται με γοργό ρυθμό από το συκώτι και μεταβολίζεται σε γλυκερόλη, μπορεί  να προκαλέσει αύξηση στα επίπεδα τριγλυκεριδίων και χοληστερόλης.

Επίλογος

Εξ όσων γράψαμε πιο πάνω για τα φυσικά γλυκαντικά υποκατάστατα της ζάχαρης μόνο  φαίνεται ότι μόνο η Στέβια δεν έχει καθόλου θερμίδες και επομένως δεν παχαίνει , δεν ανεβάζει τον γλυκαιμικό δείκτη και  βέβαια δεν χαλάει τα δόντια.

Επίσης η ξυλιτόλη δίδει λιγότερες θερμίδες ως προς την ζάχαρη αλλά δημιουργεί και ευνοϊκό περιβάλλον για τα δόντια.

ΣΥΜΒΟΥΛΗ`

Για μανιακούς του καφέ με ζάχαρη  επί πολλές ώρες χρησιμοποιείται αντί ζάχαρης την στέβια.

Για αυτούς που τους  αρέσουν οι σοκολάτες προτιμάτε αυτές με στέβια .

Γι αυτούς που τους αρέσουν να φτιάχνουν και να καταναλώνουν γλυκά χρησιμοποιείτε στέβια αντί ζάχαρης.

Έτσι και θα σας μείνει η γλυκιά γεύση  και τα δόντια σας δεν θα φθείρονται !

Έρευνα - Συγγραφή :

Μαρία Ειρήνη Κριτσωτάκη

Φοιτ. Οδοντιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ

Επιμέλεια :

Κριτσωτάκης Σταύρος

Χειρ. Οδοντίατρος

Έρευνα στις ΗΠΑ : Το καρτέλ της βιομηχανίας ζάχαρης και οι έρευνες για την τερηδόνα!

Έρευνα στις ΗΠΑ : Το καρτέλ της βιομηχανίας ζάχαρης και οι έρευνες για την τερηδόνα!

Η τερηδόνα είναι νόσος που οφείλεται σε μικροοργανισμούς που υπάρχουν φυσιολογικά στην στοματική κοιλότητα και έχουν την ικανότητα να διασπούν τους υδατάνθρακες παράγοντας οξέα, τα οποία διαβρώνουν την επιφάνεια του δοντιού.

Όλες οι τροφές που περιέχουν υδατάνθρακες σε μορφές όπως  ζάχαρη, ψωμί, ζυμαρικά , ρύζι , φρούτα κλπ με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συμμετέχουν στην δημιουργία τερηδόνας στα δόντια.

Η συνεχής τροφοδότηση των τερηδονογόνων μικροοργανισμών με υδατάνθρακες είναι αιτία παραγωγής οξέων. Η παραγωγή οξέος έχει ως αποτέλεσμα την πτώση του pH στην στοματική κοιλότητα και την πρόκληση απασβεστίωσης που οδηγεί στην δημιουργία της τερηδόνας.

Δεν υπάρχει τερηδόνα αν δεν υπάρχουν υδατάνθρακες.

Η ζάχαρη είναι ο υδατάνθρακας που η παρουσία του στο στοματικό περιβάλλον ρίχνει σχεδόν αυτόματα το ph μέσω των μικροοργανισμών.

Η ζάχαρη  σαν τροφή σε όλες τις μορφές της ( αυτούσια, γλυκά κάθε είδους , μπισκότα, καραμέλες, σοκολάτες , σιρόπια , ποτά, αναψυκτικά, χυμούς,  σάλτσες κλπ) είναι η κατ’ εξοχήν  η τερηδονογόνος τροφή.

 Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, το καρτέλ της βιομηχανία ζάχαρης κατάφερε να πείσει την αμερικανική κυβέρνηση να μην συστήσει μείωση της κατανάλωσης γλυκών, αλλά να αναζητήσει άλλες μεθόδους πρόληψης της τερηδόνας, αποκαλύπτει η εξέταση εσωτερικών εγγράφων.

Μια νέα μελέτη , σε μια  δημοσίευση στην αμερικανική Επιθεώρηση Plos Medicine, δείχνει ότι το 1971 ξεκίνησε το αμερικανικό Εθνικό Πρόγραμμα κατά της Τερηδόνας.

Η μέχρι τότε γνώση από την δεκαετία του 50 ,  ότι οι υδατάνθρακες με πρώτη την  ζάχαρη είναι υπεύθυνη για την  τερηδόνα , παραμερίστηκε και το πρόγραμμα βασίστηκε στις απόψεις του καρτέλ της βιομηχανίας ζάχαρης για το πού έπρεπε να στραφούν οι έρευνες κατά της τερηδόνας.

Η μελέτη βασίστηκε σε 319 έγγραφα του καρτέλ . Τα έγγραφα αυτά  χρονολογούνται από τις δεκαετίες του '60 και του '70 και βρέθηκαν αποθηκευμένα σε βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου του Ίλινοϊ.

Το καρτέλ της βιομηχανίας όμως κατάφερε να πείσει την αμερικανική κυβέρνηση να μην «ανοίξει πόλεμο» με τη ζάχαρη.

Το 1969, τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ αποφάσισαν ότι η μείωση της κατανάλωσης ζάχαρης, «αν και είναι θεωρητικά σωστή και εφικτή», δεν θα ήταν πρακτικά δυνατή ,  ως μέτρο δημόσιας υγείας.

Η μεγάλη παρέμβαση ήρθε δύο χρόνια αργότερα, το 1971, όταν οι υπεύθυνοι του Εθνικού Προγράμματος Τερηδόνας ζήτησαν προτάσεις για ερευνητικά προγράμματα, και τελικά αποδέχτηκαν το 78% των ερευνητικών προτεραιοτήτων που υπέβαλε το καρτέλ της  βιομηχανίας.

«Έρευνες που θα μπορούσαν να είναι επιβλαβείς για τα συμφέροντα της βιομηχανίας ζάχαρης παραλήφθηκαν από τις προτεραιότητες που καθορίστηκαν κατά την έναρξη του προγράμματος» γράφουν οι συντάκτες της νέας μελέτης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο.

«Η βιομηχανία ζάχαρης δεν μπορούσε να αρνηθεί το ρόλο της σουκρόζης (κοινώς ζάχαρης) στην εμφάνιση τερηδόνας, δεδομένου ότι υπήρχαν επιστημονικές ενδείξεις». Το καρτέλ θέλοντας όμως να αποπροσανατολίσει τόσο τους επιστήμονες όσο και την κοινή γνώμη, έστρεψε την προσοχή σε μεθόδους που θα περιόριζαν τις επιπτώσεις της ζάχαρης, αντί να μειώσουν την κατανάλωσή της.

Για παράδειγμα, βιομηχανίες  ζάχαρης χρηματοδότησαν  μελέτες σε ένζυμα που θα διασπούσαν την μικροβιακή πλάκα στο στόμα.

Το καρτέλ χρηματοδότησε  ακόμα και την έρευνα για  την δημιουργία εμβολίων  κατά της τερηδόνας.

Αναμείχθηκε όμως και άμεσα στην κυβερνητική πολιτική.

Κατάφερε  να διοριστούν ως μέλη ( πλην ενός) μιας επιτροπής ειδικών στο Εθνικό Ινστιτούτο Οδοντιατρικής Έρευνας όλα τα μέλη μιας αντίστοιχης επιτροπής των  βιομηχανιών  ζάχαρης, την οποία επιτροπή χρηματοδοτούσε .

«Οι τακτικές αυτές παρουσιάζουν εντυπωσιακή ομοιότητα με αυτές που εφάρμοζε η καπνοβιομηχανία την ίδια περίοδο» σχολιάζει στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Στάντον Γκλαντζ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Όπως ήταν αναμενόμενο, λένε οι ερευνητές, οι ερευνητικές προσπάθειες αυτής της επιτροπής , όσον αφορά την καταπολέμηση της τερηδόνας , «απέτυχαν να οδηγήσουν σε αποτέλεσμα»  .

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι μισοί περίπου ενήλικες στις ΗΠΑ αλλά και σε όλον τον κόσμο να πάσχουν σήμερα από τερηδόνα .

Όπως σχολίασε η Κρίστιν Κιρς, πρώτη συγγραφέας της μελέτης, «είναι απογοητευτικό να συνειδητοποιούμε ότι οι πολιτικές που συζητάμε σήμερα θα μπορούσαν να είχαν διευθετηθεί πριν από 40 και πλέον χρόνια».

Σήμερα, η αιτιακή σχέση της ζάχαρης με την εμφάνιση τερηδόνας είναι καλά τεκμηριωμένη.

Το 2003 μια κοινή επιτροπή του Παγκόσμιου Οργανισμού  Υγείας ( WHO-ΠΟΥ) και του Οργανισμού  Τροφίμων και Γεωργίας (FAO), προσπαθεί να περάσει σε κοινή απόφαση – σύσταση τον περιορισμό της προσθήκης ζάχαρης .

Η πρόταση είναι να μειωθεί η περιεκτικότητα της ζάχαρης ώστε αυτή να αντιπροσωπεύει σε ποσοστό 10% το πολύ , τις συνολικές θερμίδες σε  διάφορα τρόφιμα όπως μέλι , χυμούς φρούτων , συμπυκνώματα φρούτων ,αναψυκτικά ,  σιρόπια κλπ.

Δυστυχώς παρεμβαίνει μια Παγκόσμια εμπορική οργάνωση για έρευνα σχετικά με την ζάχαρη (WSRO), που εκπροσωπεί 30 πολυεθνικές εταιρείες κολοσσούς,  όπως η Coca Cola,  που έχουν σχέση με την παραγωγή ζαχαροκάλαμου , ζαχαρότευτλων , ζάχαρης , προϊόντων  ζάχαρης , τροφίμων και ποτών .

Με την παρέμβαση τους μπλοκάρουν την κοινή απόφαση – σύσταση των WHO/FAO και αντί της ποσοτικής μείωσης και του καθορισμού ανωτάτου  ποσοστού ζάχαρης που θα πρέπει να περιέχουν , απλώς προστίθεται η αόριστη προτροπή να  «περιορίσουν την πρόσληψη των ελεύθερων σακχάρων» .

Το 2014 η Συμβουλευτική ομάδα εμπειρογνωμόνων Διατροφικού Προσανατολισμού του ΠΟΥ(WHO) , κάνει πρόταση για υιοθέτηση από τον ΠΟΥ (WHO) ανωτάτου ποσοστού  θερμίδων από ζάχαρη στο 10%  επί του συνόλου και με προοπτική την περαιτέρω μείωση σε 5%, ως μέσο πρόληψης της βλάβης των δοντιών .

Οι   γνωστοί πλέον 30 πολυεθνικοί κολοσσοί   με την οργάνωση τους   WSRO, παρεμβαίνουν  και πάλι και με σχόλια και προτάσεις προσπαθούν να εμποδίσουν την υιοθέτηση της πρότασης  των εμπειρογνωμόνων.

Προτείνουν όπως οι αρμόδιοι φορείς για την οδοντιατρική πρόληψη και περίθαλψη ,  θα πρέπει να επικεντρωθούν όχι στην προτροπή για μείωση της κατανάλωσης ζάχαρης και τροφίμων με ζάχαρη , αλλά στην προτροπή για  την «τακτική χρήση φθοριούχου οδοντόκρεμας», για να προλάβουν τις σοβαρές βλάβες των δοντιών . Η υιοθέτηση της σχετικής απόφασης είναι ακόμη σε εκκρεμότητα .

Αν μπει κάποιος στην ιστοσελίδα του WSRO και στο σημείο που αναφέρει για την σχέση ζάχαρης και τερηδόνας αυτού του οργανισμού θα δει ότι αναφέρουν ότι η ζάχαρη δεν παίζει μεγάλο ρόλο  στην δημιουργία τερηδόνας και προτρέπουν σαν μέσο αποτροπής την χρήση φθοριούχου οδοντόκρεμας(!!!!!).

Η μη υιοθέτηση,  του συνιστώμενου ανωτάτου ορίου σε περιεκτικότητα ζάχαρης στα τρόφιμα,  από τις εθνικές κυβερνήσεις ή η αντικατάσταση της από άλλες μη επιβλαβείς γλυκαντικές ουσίες , έχει καταστροφική δράση στην στοματική υγεία των ανθρώπων παγκοσμίως με όλα τα προβλήματα που επακολουθούν τα τερηδονισμένα δόντια ,  αλλά και στην υπόλοιπη γενική υγειά τους που έχει σχέση με την άμυνα του οργανισμού, τον μεταβολισμό , την  παχυσαρκία , τον σακχαροδιαβήτη , τις καρδιαγγειακές βλάβες και πολλές άλλες επιπτώσεις.

Η κατανάλωση ζάχαρης με τις επιπτώσεις της είναι η σύγχρονη νόσος του πολιτισμού.

Η κατάχρηση ζάχαρης μαζί με αυτή του αλατιού είναι από τις μεγάλες μάστιγες του ανθρώπου .

Αυτά για να καταλάβουμε , πόσο εμπλέκονται ή πόσο προσπαθούν να επηρεάσουν οι θιγόμενες εθνικές ή πολυεθνικές βιομηχανίες,  τις διάφορες επιστημονικές έρευνες ,τα  επιστημονικά συμπεράσματα και τελικά τις κυβερνητικές αποφάσεις  που λαμβάνονται ανά τον κόσμο σε  θέματα υγείας,  περιβάλλοντος κλπ .

Δυστυχώς τα οικονομικά συμφέροντα , για άλλη μια φορά , πάνω από το κοινό συμφέρον των πολιτών !

Έρευνα – συγγραφή:

Κριτσωτάκη Μαρία Ειρήνη

Φοιτ. Οδοντιατρικής

Επιμέλεια:

Κριτσωτάκης Σταύρος

Χειρ. Οδοντίατρος

ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ- ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ : Ενδοδοντία

Η Ενδοδοντική Θεραπεία   και οι τελευταίες εξελίξεις

Ενδοδοντική θεραπεία είναι αυτό που λέμε κοινώς «Απονεύρωση»

Στόχος της ενδοδοντικής Θεραπείας είναι η διατήρηση του προσβεβλημένου δοντιού στο στόμα.

Στην σύγχρονη Ενδοδοντία καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια για την επίτευξη αυτού του στόχου εύκολα, προβλέψιμα και με ασφαλή τρόπο , γεγονός που υπόσχονται όλα τα σύγχρονα συστήματα χημικομηχανικής επεξεργασίας και έμφραξης των ριζικών σωλήνων .

Όμως στην σύγχρονη Ελληνική και Διεθνή βιβλιογραφία παρατηρείται έλλειψη ομοφωνίας σε ότι αφορά στην αποτελεσματικότητα όλων αυτών των συσκευών, συστημάτων και μεθόδων .

Τούτο προσκαλεί σύγχυση στον γενικό Οδοντίατρο που επιθυμεί να χρησιμοποιεί κάποιο από όλα αυτά τα πολλά συστήματα που υπάρχουν σήμερα στην  αγορά.

Στόχος της ημερίδας ήταν η ενημέρωση επί των συγχρόνων επιστημονικών και τεχνολογικών εξελίξεων που παρατηρούνται σε ορισμένα από τα σημαντικά κλινικά στάδια της ενδοδοντικής θεραπείας και που αφορούν την  χημικομηχανική επεξεργασία και έμφραξη των ριζικών σωλήνων .

Συζητήθηκαν θέματα που αφορούν τα αίτια των ιατρογενών σφαλμάτων που προκαλούνται κατά την διάρκεια των διαφόρων κλινικών σταδίων  , την πρόληψη των διαφόρων συμβαμάτων ,  με την συμβολή νέων εργαλείων , συσκευών,  φαρμάκων και μεθόδων.

Σε αυτό συνέβαλε ή αναφορά και συγκριτική  αξιολόγηση διαφόρων επιστημονικών μελετών έτσι ώστε αποσαφηνίστηκε ο  μύθος ή αλήθεια για την χρησιμότητα των διαφόρων υπαρχόντων και χρησιμοποιουμένων συστημάτων στην κλινική πράξη της ενδοδοντικής θεραπείας.

Μετά από αυτή την ενδελεχή παρουσίαση, ανάλυση, σύγκριση και συζήτηση  των διαφόρων μεθόδων και συστημάτων , το συμπέρασμα που βγήκε ήταν το εξής:

Oσο το δυνατόν καλύτερη και προσεκτικότερη χημικομηχανική επεξεργασία γίνει στους ριζικούς  σωλήνες , ανεξάρτητα από το  σύστημα που θα χρησιμοποιηθεί, θα έχουμε τα  καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.

Αποτελέσματα όσο το δυνατόν πιο ασφαλή και προβλέψιμα προς μακροημέρευση του δοντιού που επεμβαίνουμε και προς πολλαπλό όφελος του ασθενούς.

Η παρακολούθηση τέτοιων ενημερωτικών και επιμορφωτικών  ημερίδων,  συμβάλει στην διατήρηση της γνώσης του σύγχρονου Οδοντιάτρου επί των τελευταίων εξελίξεων στην Οδοντιατρική ,  σε υψηλά επίπεδα , έτσι ώστε να παραμένει ικανός και μάχιμος ν αντιμετωπίσει τα ποικίλα καθημερινά προβλήματα  προς όφελος του Οδοντιατρικού ασθενή.

Συγγραφή

Κριτσωτάκη Μαρία Ειρήνη

Φοιτ. Οδοντιατρικής Σχολής

Επιμέλεια

Κριτσωτάκης Σταύρος

Χειρ.Οδοντίατρος

Οδοντιατρικά θέματa: Σχεδόν ο μισός πληθυσμός της Γης έχει δόντια με προβλήματα

Σχεδόν ο μισός πληθυσμός της Γης έχει δόντια με προβλήματα

Η τερηδόνα και οι περιοδοντικοί νόσοι είναι η σημερινή μάστιγα της στοματικής υγείας του σημερινού ανθρώπου σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου μας.

Παράγοντες όπως :

Η τεράστια εξάπλωση , εμπορία και η χρήση της ζάχαρης σε όλες της τις μορφές .

Η μη σωστή πληροφόρηση παιδιών , γονέων , διδασκάλων επι των επιπτώσεων της ζάχαρης σε όλες τις μορφές της  , στην υγεία των δοντιών.

Η  άγνοια του πραγματικού προβλήματος , εκ μέρους τόσο των πολιτών όσο και  των κυβερνόντων,  τόσο στους νέους όσο και αργότερα στην υγεία των ενηλίκων .

Η έλλειψη ή ανεπάρκεια   πολιτικής στην προληπτική οδοντιατρική.

Η έλλειψη ή ανεπάρκεια   του Εθνικού  συστήματος Στοματικής υγείας.

Η έλλειψη ή ανεπάρκεια   σωστής ενημέρωσης μέσω προγραμμάτων ενημέρωσης ευρέων  ομάδων του πληθυσμού

Η έλλειψη ή ανεπάρκεια   του απαραίτητου εξειδικευμένου υγειονομικού προσωπικού.  

Το επίπεδο εκπαίδευσης και επιμόρφωσης του Οδοντιατρικού προσωπικού.

Το μορφωτικό επίπεδο των πολιτών.

Η Οδοντιατρική κουλτούρα του μέσου πολίτη.

Η άγνοια της σωστής στοματικής υγιεινής και η κακή ποιότητα διατροφής

Η άγνοια των επιπτώσεων της κακής στοματικής υγείας στην γενικότερη υγεία του ανθρώπου.

Το γενικότερο βιοτικό  επίπεδο.

Η προτεραιότητα στις  δαπάνες  των σημερινών ανθρώπων .

Η δυνατότητα η μη ποιοτικής οδοντιατρικής θεραπείας για όλους .

Η έλλειψη ή ανεπάρκεια   Δημοσίων πόρων.

και πολλοί άλλοι παράγοντες έχουν οδηγήσει την τερηδόνα και τις περιοδοντικές νόσους , το υπ αριθμό ένα ,  σε ποσοστό , πρόβλημα υγείας .

 Περισσότεροι από 2,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη έχουν δόντια με κάποιο πρόβλημα, χωρίς να πηγαίνουν στον γιατρό για να κάνουν θεραπεία.

Σε αυτούς πρέπει να προστεθούν περίπου 621 εκατομμύρια μικρά παιδιά που επίσης έχουν ανάλογο πρόβλημα στα νεογιλά δόντια τους, ανεβάζοντας έτσι σε πάνω από 3 δισεκατομμύρια τον πληθυσμό της Γης (το 43 % των συνολικά 7 δισ. κατοίκων) που χρειάζεται επίσκεψη σε οδοντογιατρό. 

Αυτό εκτιμά μια νέα διεθνής επιστημονική έρευνα, που προειδοποιεί ότι η έκταση του εν λόγω προβλήματος δημόσιας υγείας έχει φθάσει σε ανησυχητικά επίπεδα διεθνώς.

Οι ερευνητές από τη Βρετανία, τις ΗΠΑ και την Αυστραλία, με επικεφαλής τον καθηγητή Βάγκνερ Μαρσένες του Πανεπιστημίου Κουίν Μαίρη του Λονδίνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο οδοντιατρικό περιοδικό «Journal of Dental Research», σύμφωνα με το  BBC , μελέτησαν (μεταανάλυση) στοιχεία από 378 μελέτες, που συνολικά φορούσαν περίπου 4,7 εκατ. ανθρώπους από όλο τον κόσμο.

Η στατιστική ανάλυση προβλέπει ότι πάνω 190 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις που χρήζουν οδοντιατρικής θεραπείας, θα παρουσιάζονται κάθε χρόνο. Υπάρχουν χώρες όπως η Λιθουανία όπου πάνω από τα δύο τρίτα του πληθυσμού (68%) έχουν πρόβλημα τερηδόνας.

Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι δόντια με τερηδόνα μπορεί στην πορεία να σημαίνουν πόνο, μόλυνση, απουσία από τη δουλειά ή από το σχολείο, καθώς και πιθανό πρόβλημα ανάπτυξης για ένα παιδί.

Αν δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα, μπορεί το δόντι να χρειαστεί σφράγισμα ή να εμφανιστούν ουλίτιδα, αποστήματα , απώλεια δοντιών κ.α.

Η τερηδόνα και οι παθήσεις των ούλων μπορεί να οδηγήσουν σε μεγάλες περιπέτειες ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας με καρδιαγγειακά και άλλα προβλήματα υγείας.

Η κύρια αιτία για τη διάβρωση των δοντιών, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι η διατροφή, κυρίως η κατανάλωση τροφών και ποτών με ζάχαρη.

Στην χώρα μας η οικονομική κρίση έχει δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα .

Μέσα σε όλα τ΄ άλλα έχει επιδεινωθεί η στοματική υγεία λόγω ανέχειας και οικονομικής αδυναμίας των πολιτών.

Το κράτος έχει υποβαθμίσει στο ελάχιστο την παρεχόμενη θεραπεία μέσα από το σύστημα υγείας,  περιοριζόμενη ως επί το πλείστον σε Οδοντιατρικές πρώτες βοήθειες.

Η κατάσταση αυτή αν συνεχισθεί  θα μας φέρει στα επίπεδα στοματικής υγείας τριτοκοσμικών χωρών παρ ‘ όλο που η χώρα μας διαθέτει εξαίρετους επιστήμονες με σύγχρονο εξοπλισμό.

Συγγραφή

Κριτσωτάκη Μαρία Ειρήνη

Φοιτ. Οδοντιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ

Επιμέλεια

Κριτσωτάκης Σταύρος

Χειρ. Οδοντίατρος